نداری به کویت ز من بینوا تر راحله ،نداری ،نداری ،نداری....
امید من ،دستم را بگیر....
غم فراق
می نویسم با چشم خیسم ،حرفای دلما دونه دونه شاید یه روزی اونا را خوندی ،شاید فهمیدی چی کشیده این عاشق دیوونه گریه کردم تا بمونی ،نشد احساسما بدونی تو نشدی قسمت من ،حالا این منم که تا ابد از تو میخونه....
بایگانی
- بهمن ۱۳۹۸ (۱)
- بهمن ۱۳۹۷ (۱)
- شهریور ۱۳۹۷ (۲)
- مرداد ۱۳۹۷ (۳)
- تیر ۱۳۹۷ (۵)
- خرداد ۱۳۹۷ (۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۲)
- فروردين ۱۳۹۷ (۵)
- اسفند ۱۳۹۶ (۹)
- بهمن ۱۳۹۶ (۷)
- دی ۱۳۹۶ (۷)
- آذر ۱۳۹۶ (۱۶)
- آبان ۱۳۹۶ (۸)
- مهر ۱۳۹۶ (۳۲)
- شهریور ۱۳۹۶ (۳۱)
- مرداد ۱۳۹۶ (۱۷)
- تیر ۱۳۹۶ (۱۴)
- خرداد ۱۳۹۶ (۲۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۱۷)
- فروردين ۱۳۹۶ (۸)
- دی ۱۳۹۵ (۱۰)
- آذر ۱۳۹۵ (۸)
- آبان ۱۳۹۵ (۱۰)
- مهر ۱۳۹۵ (۵)
- شهریور ۱۳۹۵ (۱۷)
- تیر ۱۳۹۵ (۱۲)
- خرداد ۱۳۹۵ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۲۱)
- فروردين ۱۳۹۵ (۸۵)
- اسفند ۱۳۹۴ (۱۸۲)
- بهمن ۱۳۹۴ (۸۸)
- دی ۱۳۹۴ (۴۳)
- آذر ۱۳۹۴ (۲۸)
- آبان ۱۳۹۴ (۵۶)
- مهر ۱۳۹۴ (۵۹)
- شهریور ۱۳۹۴ (۲۳)
- مرداد ۱۳۹۴ (۲۱)
آخرین مطالب
- ۹۸/۱۱/۱۲دلم نمیخواد
- ۹۷/۱۱/۰۸خیلی چیزا داره عوض میشه
- ۹۷/۰۶/۲۰بدون هر لحظه....
- ۹۷/۰۶/۰۳حرفی که میخواستم بزنم این نیست
- ۹۷/۰۵/۱۷ثابت قدم باش
- ۹۷/۰۵/۰۸سرنوشت
- ۹۷/۰۵/۰۲می خوام که آشتی کنی
- ۹۷/۰۴/۳۰من بهت نیاز دارم
- ۹۷/۰۴/۲۷ساده دل منم نه تو
- ۹۷/۰۴/۱۸تو با قلب ویرانه من چه کردی؟؟؟
پیوندهای روزانه
در خلوت سرایم یکباره پر کشیدی راحله ،این کل ماجراست....
من هر روز بیرون می ایستم تا یک لحظه ببینمت ،خیلی می ایستم ،خیلی میرم و میام تا یک لحظه زیارتت چشمای رویاییت نسیبم بشه...
دیدن روی ماهت مثل قند خون میمونه ،قند خون آدم که میوفته کم کم احساس رخوت میکنه ،کم کم بی حال میشه ،خیلی که قند خون آدم بیوفته میمیره....
راحله جون ،دقت کردی اگه کفش تنگ باشه آدم چه زجری میکشه ،توجه کردی کفش تنگ چطور زخم بدی رو پای آدم میزاره ،حالا تصور کن دل تنگ با آدم چکار میکنه ،حالا ببین من چی میکشم از زخم بدی که دل تنگم تو وجودم کاشته ،بیچاره دلم واسه یه لحظه دیدنت پر میزنه قشنگم ،دلم واست خیلی تنگه ،خیلی....
جراحت خونین غم عشقت که قلبم را پاره پاره کرده ،قشنگترین زخمیه که تو وجودم دارم راحله ،خیلی دوستش دارم....
راحله ،نداری مریضی به بد حالیه من....
ندیدم دمی چون مسیحایی تو....
دردم را به دم مسیحاییت درمان باش طبیبم....
دلم واست خیلی تنگ شده ،تنگ شده ،تنگ شده....
آه راحله ،فدای شمیم دلربای نفس هات ،چیزی ندارم که فدای تو کنم ،ولی هنوز یک جرعه از جانم باقیست ،بیا تا آخرین جرعه جانم را تقدیمت کنم ،این آخرین جرعه را تو بنوش ،بیا نور چشمم ،بیا که نگاه خون شده ام لاله زار انتظارت شده ،بیا راحیل من ،نگارا ،قلبم تو سینه شتابان ،تند تند نامت را صدا میزنه ،بیا بیا بیا از پا افتادم راحله،بیا....
ای کاش هر لحظه میدیدمت....
آن قدر حلقه زنم بر در میخانه ی دوست....
تا کند صاحب میخانه به رویم در باز....
به پات نشستم راحله ....
به پای تو و مهر تو....
آره تا روزی که زنده ام....
اینقدر در میزنم تا در به رویم باز کنی....
تا به میخانه تو جامی لبا لب سر کشم....
تا ز آن باده چشمت قدحی پر بنوشم....
تا به پایت افتاده و در دم جان دهم....
تا روزی برایت بگویم ناگفته های حقیقت وجودم در پیچ و تاب غمت را....
تا....
راحیل من ،یگانه ماهتاب عمرم ،رفیق من ،نگار من ،تا می رود خشک شود عرق قلبم ،دوباره نامی از تو و تب میکند قلب و تمام وجودم....
یک لحظه از یادت غافل نیستم نور چشم ترم....
تا حالا فکر کردی چی شد که من تو محبتت غرق شدم ،تا حالا فکر کردی من چرا نمیتونم ازت دل بکنم ،راحله خیلی وقت پیش من اون قطره بودم که با موج عشق ،تو آغوش مهر تو دریا شدم ،حالا دیگه تو وجودت گم شدم عزیزترینم ،دیگه نمیشه ازت جدا شم....
راحله جونم یه کار ازت میخوام جان علی کوتاهی نکن....
شب ها قبل از اینکه بخوابی به خوابم بیا....
به خوابم بیا پیش از اینکه بمیرم....
اگه پا به خوابم گذاشتی عزیزم،یه چیزی بگو بلکه آروم بگیرم....
فداتشم مرسی....
گل گریه روید از چشم ترم....
ندانی چه آورده ای بر سرم....
فتاده به دوشم غم روزگار....
دلم گشته بازیچه انتظار....
راحله جونم تو بگو چه شکلی قراره بگذره زندگیم تو فراقت ،همه کسم ،آرامشم ،نفسم ،دلم زود به زود تنگ میشه واست...
هر روزی که میگذره دوبرابر روز قبلش بیشتر دوست دارم ،تا کجا قراره این روند ادامه پیدا کنه ،واقعاً مرز دوست داشتن کجاست ،آدم چقدر میتونه مجنون کسی باشه ،تا کجا قراره شیدای تو باشم راحله....
خیلی سخته ،میدونی خیلی انرژی میگیره ازم همه کسم ،چند دقیقه پیش را میگم تو دفتر تبریزی،خوب من عاشق نیستم مثل اونایی که تا حالا دیدی ،من مجنونتم ،میدونی وقتی بهت میرسم و میبینمت علی القاعده باید به زانو بیوفتم ،خاک کفشت را سرمه چشمام کنم و در حالیکه زیر لب اسم قشنگت را زمزمه میکنم با سیل اشک هایی که گونه هام را خیس کرده وضو بگیرم برای زیارتت ،حالا اما تصور کن چی میکشم وقتی تصورم اینه و در حضور شخص ثالثی باید به روی خودمم نیارم که چه حسی دارم ،باید بشینم بغض گلوم را بخورم و ببینمت ولی اینبار به جای اشک ریختن بخندم در حالیکه مست دیدن زیبا نگارم ،و اونوقتی که میبینم دارم انان از دست میدم نگاهم را ازت بدزدم که کسی متوجه چیزی نشه و این از کندن کوه سختره نازنین من ،جانم به فدای مهربونیت ،ازم دلگیر نباش اگه زود رفتم با وجود اینکه دیر اومده بودی ،نزدیک بود نقاب از صورتم بیوفته کم کم امید جانم ،نزدیک بود کم کم صدام شروع کنه به لرزیدن هستی من ،کمی دیگه مونده بودم شاید نمیتونستم کنترلش کنم ،پورامینایی بهونه خوبی بود ،آره رفیق تنهایی من ،کسی ندونه تو دلم چه طوفانیه واست بهتره ،کسی نفهمه من چطور واست جون میدم بهتره ،شاه نشین قلب من راحله ،ممنون که اومدی.....
نشسته بودم تو دفترمهندس تبریزی ،پرده های اتاقشم بسته بود ،ولی وقتی از کنار دفترش گذشتی سایَت پرده اتاق را نقاشی کرد ،حالا فهمیدم چرا این قدر طول میکشه تا ببینمت ،نمیای این طرف ،حتی واسه دسترسی به سرویس ها هم نمیای این سمت ،خوب هر کسی آزاده تو انتخاب مسیرش ،ولی تو که میدونی کسی این طرف ثانیه ها را واسه دیدنت میشماره ،تو که میدونی کسی این طرف هست که زندگیش به همین لحظه های دیدنت بنده ،تو که میدونی یه نفر اینجا شب و روز واسه تو جون میده ،تو که میدونی یک نفر اینجا چشمش به راه خشک شده تا تو را ببینه ،تو که میدونی....
پس چرا از اون طرف میری ؟چرا همین دیدنت را از من دریغ میکنی ؟آخه چی باعث میشه همه چیت را ازم بگیری ،حتی یه لحظه دیدنت را ،راحله به اسم قشنگت قسم به در خونت گدایی از من بینوا تر نداری ،چرا از اون طرف میری ؟زمینی که ما روش راه میریم لیاقت نداره خاک پای تو باشه ؟عزیز دل خستم ،من تو زندگیم فقط دل خوشیم همین لحظه های دیدنت بود .راحله ازم نگیرشون....
راحله ،بیا ،به قدر یک جرعه ،فقط یک جرعه از ساغر چشمانت بنوشم ،شمار روز های ندیدنت از ده گذشت ،طاقتم از جان گذشت ،بیا عزیزم ،دل دیوانه را دیوانه تر کن ،کجایی راحله ؟من اجازه ندارم بهت زنگ بزنم ،نگرانتم ،بیا راحله بیا من بیقرارتم....
داره زمستون میگذره ،چرا نمیرسی بهار من ؟کجایی راحیل ؟
می دونم که امروز دوباره میای و به خونه سر میزنی ،منتظرتم عزیزم ،قدمت به چشم بانو ،فقط این را بدون که در بین تمام بی قراری هایی که واست دارم ،از اینکه عاشقتم حس غرور می کنم....
جانم به فدات ای حضرت دوست....
راحله عمرم ،زلف بر باد مده ،تا ندهی بر بادم...
ناز بنیاد مکن ،تا نکنی بنیادم....
نسیم از حلقه زلف تو بگذشت....
چمن شد مست و باغ و باغبان مست....
جان مست و تن مست و دل مست....
راحله من از تو زنده و میمیرم از تو.....
بیا یه لحظه تو را خدا.....
روزی صد بار از دفترم میام بیرون ،حداقل نصفش به خاطر توئه ،به خاطر اینکه یک لحظه هم که شده ببینمت ،تو محوطه قدم میزنم ،نمیدونم چرا نیستی راحله ،تو اینجایی،منم همینطور،ولی نمیبینمت ،تو را خدا حالم خیلی بده ،این روزا اینقدر دلتنگتم که اگه میدونستی ازم خجالت میکشی به خاطر نبودنت ،شرمندم بانو ،ولی نگران خودمم ،تو روزایی که کنارتم و نمیبینمت اینه روزگارم ،پناه میبیرم به تو از روزایی که خدایی ناکرده از این شهر برم....
خیلی بی انصافین همتون ،هم تو ،هم خدای تو ،هم روزگار ،هم ....
هیچ کدومتون خیالتون نیست ،خوب کجایی دختر ؟دلم واست یه ذره شده ..
خوب کجایی؟چرا نیستی ؟یک هفته است الان که ندیدمت ،یک هفته است صدات را نشنیدم ،یک هفته است بی قرارتم...
یک هفته است که الان چشم به راهتم ،خوب نذار اینقدر طول بکشه ،راحله کجایی؟؟؟؟؟؟؟
راحله من وضو با نفس خیال تو میگیرم...
و تو را می خوانم....
و به شوق فردا که تو را خواهم دید....
چشم به راه می مانم....
راحله جزئیات چشمات کلیات زندگی منه ،به محبتت قسم ،اینقدر دل تنگ دیدارتم که اگه بهای زیارتت جان باشه ،همین الان حاضرم به دست خودم خودکشی کنم....
ای کاش حس می کردی حسی را که دارم....
آدم ها به اندازه غم هاشون پیر میشن ،نه به اندازه سنشون ،دارم پیر میشم راحله ،دارم پیر میشم....
من آن نیم که حلال از حرام نشناسم....
شراب با تو حلالست و آب بی تو حرام....
آه راحله من ،عزیز دلم ،گل خیال تو در دشت سینه می روید....
از تو چه پنهون امروز رفتم پیش عموم ،ازش خواهش کردم یه دفتر مستقل بهم بده ،دیگه نمیشه اینجا تو این دفتر بمونم ،رسوای زمونه شدم نگار من ،از بس که به شوق روی تو از دیده آب می روید ،تمام وجودم عطش کده تمنای توست ،دیگه نمیتونم بمونم تو این دفتر ،باید برم ،باید برم یه گوشه واسه خودم تنها باشم....
خودت بگو ،بگو چکار کنم وقتی مثل الان حاضرم تمام دنیاما بدم تا صدات را بشنوم ولی نمیشه ،تو را خدا بگو چکار باید بکنم وقتی نفس کشیدنم مثل الان در گرو شنیدن صداته ولی نمیشه ،بگو تو اگه بودی چکار میکردی وقتی اشک چشمات اجازه نمیداد به کارت برسی ،وقتی صدای هق هقت آبروت را میبرد جلوی همکارات ،دلت میخواست صدای عشقت را بشنوی ولی نمیشد ،تو بودی چکار میکردی راحله ،چکار میکردی ؟؟؟....
ماهتاب من ،راحله ،زین پس آهسته تر بخوان ،تمام دل نوشته هایم درد میکند....
به جون کبوترهایی که روی پشت بام ها اسیرند و میمیرند قسم راحله ،اسیر تو و عشق پاکتم و دارم تو دوست داشتنت جون میدم ،راحله خیلی بیشتر از اونی که تا حالا فهمیدی دوست دارم....
سخته کوه درد باشی و مردم به آرامش ظاهرت حسادت کنن....
راحله بی تو یه کوه دردم....
فریاد از فریاد خاموش من....
راحله فریاد ،فریاد ،فریاد از سینه من که تو فراغت آتش گرفته ،راحله جانم بگیر و جانم بگیر و صحبت جانانه ام بشنو ،راحله عزیز تر از جانم ،ببین ،فقط ببین خواب چشمات با چشمام چه کرد....
آه ،آه ،امان از درد نداشتنت....
بیچاره شیری که صید چشمان آهو شد...
بیچاره من که ....
راحله ،وقتی کنارمی ،حاضرم تمام دنیاما بدم که ثانیه ها تمام نشن ،چکار کنم ،کی میفهمی ؟کی صدای فریاد خاموش من را میشنوه وقتی کنارتم و باهات حرف میزنم ،علی به فدای رخت نگار زیبای من ،از این به بعد وقتی کنارم بودی از تو چشمام التماسم را بخون ،که التماست میکنم نری ،عزیزم روزی در برابرت جان خواهم داد ،به نامت سوگند میخورم ،عزیزم بی قرارتم ،عزیزم ،عزیزم ،نرو...
