در میزنم باز
دوشنبه, ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ۰۱:۵۴ ب.ظ
آن قدر حلقه زنم بر در میخانه ی دوست....
تا کند صاحب میخانه به رویم در باز....
به پات نشستم راحله ....
به پای تو و مهر تو....
آره تا روزی که زنده ام....
اینقدر در میزنم تا در به رویم باز کنی....
تا به میخانه تو جامی لبا لب سر کشم....
تا ز آن باده چشمت قدحی پر بنوشم....
تا به پایت افتاده و در دم جان دهم....
تا روزی برایت بگویم ناگفته های حقیقت وجودم در پیچ و تاب غمت را....
تا....
