به نام آنکه آفرید من را و برای من راحله را....
غم فراق
می نویسم با چشم خیسم ،حرفای دلما دونه دونه شاید یه روزی اونا را خوندی ،شاید فهمیدی چی کشیده این عاشق دیوونه گریه کردم تا بمونی ،نشد احساسما بدونی تو نشدی قسمت من ،حالا این منم که تا ابد از تو میخونه....
بایگانی
- بهمن ۱۳۹۸ (۱)
- بهمن ۱۳۹۷ (۱)
- شهریور ۱۳۹۷ (۲)
- مرداد ۱۳۹۷ (۳)
- تیر ۱۳۹۷ (۵)
- خرداد ۱۳۹۷ (۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۲)
- فروردين ۱۳۹۷ (۵)
- اسفند ۱۳۹۶ (۹)
- بهمن ۱۳۹۶ (۷)
- دی ۱۳۹۶ (۷)
- آذر ۱۳۹۶ (۱۶)
- آبان ۱۳۹۶ (۸)
- مهر ۱۳۹۶ (۳۲)
- شهریور ۱۳۹۶ (۳۱)
- مرداد ۱۳۹۶ (۱۷)
- تیر ۱۳۹۶ (۱۴)
- خرداد ۱۳۹۶ (۲۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۱۷)
- فروردين ۱۳۹۶ (۸)
- دی ۱۳۹۵ (۱۰)
- آذر ۱۳۹۵ (۸)
- آبان ۱۳۹۵ (۱۰)
- مهر ۱۳۹۵ (۵)
- شهریور ۱۳۹۵ (۱۷)
- تیر ۱۳۹۵ (۱۲)
- خرداد ۱۳۹۵ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۲۱)
- فروردين ۱۳۹۵ (۸۵)
- اسفند ۱۳۹۴ (۱۸۲)
- بهمن ۱۳۹۴ (۸۸)
- دی ۱۳۹۴ (۴۳)
- آذر ۱۳۹۴ (۲۸)
- آبان ۱۳۹۴ (۵۶)
- مهر ۱۳۹۴ (۵۹)
- شهریور ۱۳۹۴ (۲۳)
- مرداد ۱۳۹۴ (۲۱)
آخرین مطالب
- ۹۸/۱۱/۱۲دلم نمیخواد
- ۹۷/۱۱/۰۸خیلی چیزا داره عوض میشه
- ۹۷/۰۶/۲۰بدون هر لحظه....
- ۹۷/۰۶/۰۳حرفی که میخواستم بزنم این نیست
- ۹۷/۰۵/۱۷ثابت قدم باش
- ۹۷/۰۵/۰۸سرنوشت
- ۹۷/۰۵/۰۲می خوام که آشتی کنی
- ۹۷/۰۴/۳۰من بهت نیاز دارم
- ۹۷/۰۴/۲۷ساده دل منم نه تو
- ۹۷/۰۴/۱۸تو با قلب ویرانه من چه کردی؟؟؟
پیوندهای روزانه
راحله ،تا دنیا دنیاست....
با تو نشستن....
به همه دنیا می ارزه....
به زودی ،عصر از سر کار میریم خونه....
همراه هم...
تو....
من....
دو فنجون چای داغ....
غزل....
حرفای نگفته....
.
.
.
این شبها اینقدر سخت شده بدون تو خوابیدن که می خوام تا وقتی نیومدی دیگه هیچ وقت تو این دنیا نخوابم....
راحله ،یه موضوعی هست که همین الان باید بهت بگم....
فردا که به هم رسیدیم نگی تو چیزی را از من مخفی کردی....
ببین من هیچ گواهی به سلامت روحیم نیست ،من دیوانه توأم....
گفته باشم....
راحله ،همه عمر و دلیل بودنم....
خودت بُکُش منا ،بذار جداشم از تَنَم....
شکنجه کن منا شهید آخَرِت منم....
فدای عشق تو ،تمام عمر بودنم....
شکنجه کُن منا ،گلایه نمی کنم....
بُکُش منا ،فریاد نمی زنم ،فدای عشق تو تمام بودنم....
تو مثل روز های بارونی خوبی....
با تو عوض شده معنی دنیام....
تو مثل ساحل خیس شمالی....
مثل یک لحظه عالیه عالی....
تو مثل واقعی بودن رویا....
تو مثل همه خوبیهایی ،فقط توئی که مثل خودتی....
دیوونتم....
خودت می دونی که تا ابد تو قلبم می مونی ،جات فقط اینجاست راحله ،میون قلب من....
شبها که تو نیستی ،عشقت کنارمه....
هر شب پرم از عشق تو....
هر شب لب های این عشقا میبوسم....
راحله ،خدا میدونه هر لحظه از عشق تو بی تابم....
تو نیستی این شب ها ،با عکس های تو می خوابم....
تموم حس من پیشت ،بمون دنیام عوض میشه....
تا اون لحظه شیرینی که تو آغوشم بگیرمت ،بی تابتم و یک لحظه آرام ندارم....
به به ،من باشم و تو و حضرت حافظ و شراب و نوای ساز و جون دهم برای تو راحیل....
راحله عشقت مثل نفس همیشه همرامه....
شراب که نه ،به یاد تو راحله آب هم که می خورم مست میشم....
فدای تو و عشق تو....
راحله ،به جانت سوگند....
اگر به آتشم کِشی....
وگر زِ غصه ام کُشی....
تو را رها نمی کنم من....
خیلیا میان تو زندگی آدم و به آدم ابراز عاطفه و محبت می کنن ....
ولی این کار فقط از دست یک نفر بر میاد که بیاد تو زندگیت و باقی بمونه و ثابت کنه که واقعاً چقدر دوست داره....
و برای تو من اون یه نفرم....
دل دیوانه را دیوانه تر کن ،من را از هر دو عالم بی خبر کن....
نمیدونم وقتی کنارمی چقدر حواست به منه ،ولی کنارت که هستم رسماً پر می کشم تا آسمون....
جانم برای تو چقدر ناشکیباست راحله....
کنارت که هستم .................
ماه می تابد و انگار تویی می خندی....
باد می آید و انگار تویی می گذری....
راحله ،تو دنیای من برو بگرد ،همه گوشه های زندگی من را خوب نگاه کن ،خواهی دید جگر گوشه ام توئی آرزوی شیرینم...
آدمهایی هستند که مهربونی نگاهشون
در چشم هیچ انسانی پیدا نیست
و تو یکی از اونهایی عزیزم ،راحیل من.…
پر از خواهش و التماسه چشام....
میخوام هر چی می خوام را از تو بخوام....
آمدنت دیر شده ،به خدا عاشق تو پیر شده....
بیا ،راحیل ،زود تر بیا....
ببخشید بانوی من ،خیلی باهات حرف داشتم ولی امروز تا حالا فرصت نشد واست بنویسم....
دیروز رفتم اصفهان فقط واسه یک روز ،ولی تو فراقت رسماً داشتم جون میدادم....
میگفتم غم دنیاست وقتی عشقت دور از اینجاست....
غم دنیاست وقتی که نیست و دل بی رمق و روحت پیشش اونجاست....
یه قول بهم بده....
روزی که بهت رسیدم ،هیچ وقت ازم دور نشو....
تا چند روز پیش وقتی می خواستم تداوم دوست داشتنت و حضورت تو قلبم را توضیح بدم نفس کشیدن را مثال می زدم واست....
نفس کشیدن ،آروم ،بی صدا ،همیشگی....
ولی از امروز به بعد تداوُم دوست داشتنت و سوختن واست را به گریه کردنم تشبیه می کنم....
به اشک هایی که واست می ریزم ،آروم ،بی صدا ،همیشگی....
یه لحظه اگه قطع می شد کمی کار می کردم خوب بود....
جانم فدات راحله.................................
اینقدر جون می کنم تا در به سویم باز کنی ،اینقدر سر خدا فریاد می کشم تا من را لایق تو و تو را بهم هدیه کنه ،راحله ،راحله راحله....
این یه کلمه حرف را بزنم ببینم می تونم بعدش کمی کاراما جلو ببرم یا نه....
یک کلمه حرف که الان تمام وجودم تو تبش داره می سوزه....
راحله ،فدای زلف سیاهت که بی شانه پریشان کُن قلب من است....
نشمُردم تعداد دفعاتش را ولی دیشب که کمی زود تر رفتم خونه ،اون آهنگ پیانوی آخری که تو رستوران واست اجرا کردم و خیلی دوستش داشتی را زیاد واست اجرا کردم ،تموم که می شد دوباره از اول ،به یاد تو و برای تو که تنها قبله منی و تنها به خاطر تو زنده ام....
