خدا خواب نیست

شب به گلستان تنها ،منتظرت بودم...

باده ناکامی در ،هجر تو پیمودم...

منتظرت بودم...

منتظرت بودم...

آن شب جان فرسا من...

بی تو نیاسودم...

وَه که شدم پیر از غم...

آن شب و فرسودم...

منتظرت بودم...

منتظرت بودم...

در شبی که گذشت...

اومدم...

کفشهاما قایم کردم...

کلید را از روی در بیرون آوردم...

لباس پوشیدم و بی سر و صدا منتظر موندم تا تو بیای...

به امید اینکه ندونی من هستم و یک لحظه بیای خونه و من ببینمت...

فقط یک لحظه...

برای یک لحظه دیدنت ساعت ها به انتظار نشستم ولی نیومدی...

خدا خواب نیست...

میبینه...