همه چیزم را واست میدم راحله

خیلی وقته منتظرتم ببینمت ،تا همه دنیام را فدات کنم راحله ....

دین و دنیا به تو دادم به اندازه عشق

                           عمر خود ذبح نمودم به خون خواهی عشق

بعد مردن نبش قبرم کنید ای ساده دلان

                           تا ببینید چه می کرد رسوایی عشق

همه کس طالب یارند مرا راهی نیست

                           خون دل باید و حسرت در آیینه عشق

هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد

                           گرچه بیجا و غلط بود سودایی عشق

از تو یک نکته ،فقط باور خود می خواهم

                           در ازایش تو طلب کن ،شیدایی عشق

راحله در غم هجران تو اینبار نوایی دگر است

                           یک نفس هم ره من باش به زیبایی عشق

 

شعر از علی طاهری و تقدیم به آستان مبارکت ،عشق حقیقی من راحله.....